علت با ارزش بودن فرش های ایرانی چیست؟

فرش‌ها و موکت‌ها زیبایی خانه شما را افزایش داده و راه رفتن را راحت می کنند. در میان انواع فرش ها، جذابیت فرش ایرانی همواره قابل توجه بوده است. هر قطعه این فرش منحصر به فرد بوده و تاریخ غنی ای در پشت این هنر قرار دارد.

اگر قصد سرمایه‌گذاری روی این فرش‌ها را دارید، این مقاله اطلاعات ارزشمندی در مورد اینکه چرا فرش‌ ایرانی اینقدر گران بها هستند و به عنوان یک کالای کلکسیونی و لوکس در نظر گرفته می‌شوند، به شما می‌دهد.

فرش ایرانی

این قالی‌ها از نظر سبک گره‌زنی و بافندگی متمایز هستند و صنعت آن در شهرهای قم، تبریز، نایین، هرات، کرمان، به هزاران سال پیش برمی‌گردد. فرش ایرانی بر اساس شهر یا منطقه مبداشان از هم متمایز می شوند زیرا هر یک از این مناطق سبک منحصر به فرد خود را دارند.

فرش ایرانی یکی از انواع فرش های شرقی است، اما همه سبک های شرقی را نمی توان ایرانی نامید، هرچند اشتباه رایجی است که بسیاری مرتکب آن می شوند. تفاوت فرش ایرانی و شرقی بیشتر در اصل، طرح و گره است.

عواملی که فرش ایرانی را با ارزش می کند

در حالی که ساختار فرش ایرانی موجب ارزش بالای آن میشود، اما اگر به فکر کسب سود از طریق فروش مجدد آن هستید، همه آنها به عنوان یک کالای با ارزش به حساب نمی آید. فرش هایی که کمیاب هستند و ارزش آنتیک دارند ممکن است بسته به شرایط، طرح و سن آن قیمت بالاتری داشته باشند. از سوی دیگر، سرمایه گذاری روی فرش دستبافت ایرانی که کاملاً نو و بدون ارزش عتیقه است، به احتمال زیاد به یک دارایی خانوادگی برای نسل بعدی تبدیل می شود، زیرا این فرش ها در صورت نگهداری خوب می توانند قرن ها دوام بیاورند.

دلایلی که باعث می شود فرش ایرانی تا این حد ارزشمند باشد به شرح زیر است:

مواد

ابریشم روی ابریشم: منظور بافتن نخ ابریشم بر روی چله ابریشم است. این نوع فرش ها بسیار براق و شفاف هستند و بافت آن ها بسیار زمان بر است.

ابریشم قم: این قالی‌ها در قم بافته می‌شوند و ساده‌ترین راه برای تشخیص اصالت آن، مالیدن انگشت شست به سطح ابریشم و بررسی گرم شدن آن است. فقط ابریشم واقعی با مالش گرم می شود.

ابریشم ترکیبی: فقط قسمت‌های خاصی از فرش از ابریشم است در حالی که چله آن از پشم یا پنبه است.

پشم و پنبه: از این ترکیب برای ساخت اکثر قالی های ایرانی استفاده می شود که بسیار بادوام و دارای جزئیات بسیار پیچیده هستند.

پشم: فرش‌ها و قالیچه‌های 100% پشم معمولاً منشأ محلی دارند و نسبتاً مقرون به صرفه و تنوع بالایی دارند.

زمان

تولید فرش های دستبافت زمان بر میباشد. بافت بهترین فرش ها ماه ها و حتی سال ها طول می کشد. نخ‌های ظریفی مانند ابریشم و پنبه، ساختار نازک و پیچیده‌ای دارند و بافت آن در مقایسه با نخ‌های پشمی زمان بیشتری می‌برد. از این رو قیمت فرش هایی که از نخ‌های ریزتر تهیه می‌شوند، بیشتر از فرش‌های کاملاً پشمی است.

منحصر به فرد

هر فرش اصیل ایرانی در نوع خود، بی نظیر است و هنر صنعتگر را به نمایش می گذارد. نقوش و سبک مشخصی از منطقه و دوران پیدایش آن وجود دارد. اگر به دنبال فرش دستبافت ایرانی بگردید، متوجه می شوید که هر قطعه فرش منحصر به فرد است و این بدان معناست که شما صاحب یک اثر هنری بسیار منحصر به فرد خواهید شد. تک بودن برابر با نادر بودن است و از این رو قیمت محصول بالا می رود.

ارزش عتیقه

فرش‌های ایرانی که از رنگ‌های آنیلین ساخته شده‌اند، معمولاً ارزش آنتیک دارند. رنگ های آنیلین در حدود سال ۱۹۳۰ جایگزین رنگ های گیاهی شدند. فرش‌هایی که قدمت آن‌ها قبل از دهه ۱۹۳۰ است، عتیقه محسوب می‌شوند، در حالی که فرش‌های بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰، نیمه آنتیک هستند. فرش‌هایی که در دهه ۱۹۵۰ تولید شده‌اند، کاملا قدیمی در نظر گرفته می‌شوند و هر فرشی که بعد از دهه ۱۹۶۰ ساخته شده باشد، جدید محسوب می‌شود. قیمت فرش بر این اساس متغیر است.