نگاهی به تاریخچه طراحی داخلی و دکوراسیون

ریشه های طراحی داخلی

طراحی داخلی هنری است که شامل رنگبندی فضا، چیدمان، مبلمان، تابلو و تمامی عناصر بصری میباشد که فضای داخلی خانه را تشکیل می‌دهند. بسیاری از اشیای هنرهای زیبا که امروزه در موزه‌ها و گالری‌های هنری با آن‌ها مواجه می‌شویم، زمانی برای طراحی خانه شخصی در نظر گرفته شده بودند. طراحی داخلی تاریخی طولانی دارد و احتمالاً به قرن هفتم قبل از میلاد برمی گردد. بیایید بررسی کنیم که چه چیزی باعث ایجاد ایده طراحی داخلی شد و تا چه حد از آغاز آن پیشرفت کرده است.
 

اشیاء در طراحی داخلی

از لحاظ تاریخی، نقاشی‌ها بر اساس اندازه سفارش داده می‌شدند و نقاش می‌توانست صنایع دستی دیگری را به عنوان اثاثیه منزل تولید کند. مجسمه‌سازی که با برنز یا فلزات دیگر کار می‌کرد، زیورآلات فلزی را برای تزئین و تامین نیازهای خانه فراهم می‌کرد.

استفاده از عتیقه جات به عنوان یک انتخاب لوکس برای طراحی داخلی در حال حاضر رایج است، اما در دوره های قبلی غیرمعمول بود. قطعات قدیمی‌تر مبلمان و دکور معمولاً به اتاق‌های کمتر استفاده ‌شده در خانه اختصاص داده می‌شدند، در حالی که اتاق‌های اصلی و شلوغ، به سبک مدرن آن روزها چیدمان می‌شدند. مردم به دنبال آثار هنری جدید و قدیمی برای دکوراسیون خانه‌های خود بودند، اما تجارت سنتی آثار هنری عتیقه به نقاشی‌های استادان مشهور و برخی از قطعات ارزشمند ساخته شده از طلا محدود شده بود.

معماران گذشته (و حال) از عناصر طراحی داخلی، از جمله قالیچه، مبلمان، هنرهای نساجی، سفال، ملیله دیواری، سرامیک و قطعات نقره در طراحی های خود استفاده می کردند. تصاویر روی کابینت ها، نقاشی‌هایی که به‌ طور خاص طراحی شده‌اند تا در یک منطقه خاص مانند فضای دیوار بالای کاناپه قرار بگیرند، در طرح‌های معماری گنجانده می‌شوند. آینه ها به طور سنتی در فضاهای داخلی گنجانده شده اند تا جادارتر از آنچه هستند به نظر برسند. یکی دیگر از عناصر طراحی داخلی، نقاشی دیواری است که اغلب در طول قرن هفدهم (دوران طراحی باروک) مانند یک آینه برای بزرگ ‌تر نشان دادن اتاق استفاده می‌شد.
 

در طول تاریخ طراحی داخلی، تنها خانه های افراد ثروتمند، سیاستمدار و مهم، شایسته مطالعه و تحقیق بودند. تنها در گذشته بسیار نزدیک بود که گالری‌های هنری، موزه‌ها و محققان شروع به بررسی مبلمان و دکوراسیون خانه‌های افراد عادی کردند. با این حال، از آنجایی که متصدیان و محققین این آثار به طور جداگانه آنها را مورد مطالعه قرار میدادند، گاهی اوقات اهداف اشیاء خانه به درستی درک نمی شد. این مشکل خاص با تقسیم‌بندی در دایره‌های هنری بین هنرهای زیبا و هنرهای صنعتی یا تزئینی تشدید می‌شد.

از دهه ۱۸۴۰، مجموعه دارانی که در دسته های خاصی از اثاثیه عتیقه تخصص داشتند، توانستند به حفظ معانی و کاربردهای آنها کمک کنند.کلکسیونرها برای اشیاء تزئینی مانند اثاثیه نقره‌ای و اشیایی مانند مجسمه‌های چینی Meissen، ارزش زیادی قائل بودند و این اشیاء به جای اهداف اصلی خود، در قفسه‌ها و مجموعه‌ها قرار گرفتند.
 

تاریخچه طراحی داخلی در سراسر جهان

شواهد و اطلاعات کمی از وسایل تزئینی خانه تا قرن هفتم پیش از میلاد در دسترس میباشد. انسان های غارنشینی که 20000 سال پیش زندگی می کردند روی دیوارهای غار نقاشی می کشیدند، اما این نقاشی ها ممکن است هدفی غیر از تزئین داشته باشند. هیچ نمونه ای از مبلمان قابل حمل و جابجایی از دوران ماقبل تاریخ یافت نشده است.

ایده طراحی داخلی به واسطه تغییر فرهنگ بشری از سبک زندگی عشایری (کوچ نشینی) به زندگی کشاورزی ساکن شکل گرفت. جوامعی که سبک زندگی عشایری داشتند نیاز چندانی به مجموعه های بزرگ از وسایل سنگین و نامناسب برای جابجایی با آنها نداشتند.با این حال، جوامع کوچ‌نشین آسیای مرکزی فرش‌ها و قالیچه‌های زیبایی را برای راحتی و تزئین در پناهگاه‌های قابل حمل خود تولید کردند، در میان این فرهنگ ها، فرش و قالیچه بالاترین شکل هنرهای زیبا به حساب می آمد. یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های فرش شناخته شده مربوط به قرن پنجم قبل از میلاد است و به فرش پازیریک معروف است.

 

به سرعت به قرن هفدهم، هجدهم و حتی آغاز قرن نوزدهم رسیدیم و طراحی داخلی تقریباً وظیفه خانه‌دار هر خانه‌ای شد. در حالی که ساکنان خانه‌ها کسانی بودند که وظیقه طراحی و تزئین خانه را داشتند، گاهی اوقات از یک صنعتگر مانند یک نجاری برای ایجاد قطعات سفارشی برای خانه کمک می‌گرفتند.

انتخاب های طراحی در سراسر جهان و در طول زمان متفاوت بود. در آغاز قرن بیستم، انتخاب‌های طراحی بر روی عملکرد متمرکز شدند. این مورد زمانی شدت گرفت که رکود بزرگ آغاز شد و جایی برای خواسته‌های تزیینی و  پرزرق و برق باقی نماند و تنها آنچه که برای ادامه‌ی زندگی در خانه نیاز بود اهمیت پیدا کرد. بسیاری از این موارد در مبلمان مدرن و طراحی‌های داخلی مدرن میانه قرن (Mid-Century) دیده می شود. در نهایت هنرهای تزئینی به بخش مهمی در طراحی داخلی تبدیل شد. از جنبش باهاوس تا ظهور هنر مدرن، طراحان این اشیاء کاربردی شروع به خلاقیت بیشتر در کار خود کردند و چیزی را تولید کردند که به همان اندازه کاربردی و از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر بود.

با گذشت زمان این روند به گونه‌ای تکامل یافت که کل فضاهای زندگی به مکان‌های زیبا برای زندگی تبدیل شدند، با وجود صدها سبک طراحی مختلف، هنر تزئین این فضاها به یک شغل مستقل تبدیل شد. طراحی داخلی در طول سال ها مسیر طولانی را طی کرده است و ما بی صبرانه منتظریم تا ببینیم در آینده به کجا می رسد.

اخبار و مقالات وینتیج را دریافت کنید

Designed & Developed by NOAD.DIGITAL

Your Digital Partner